In "Nazomer I" legt Schulten de zachte overgang van zomer naar herfst vast. De warme tinten en serene compositie roepen de melancholie en schoonheid van de late zomermaanden op, wanneer de natuur zich voorbereidt op de komende herfst. De subtiele nuances in kleur en vorm in het schilderij brengen de vergankelijkheid en het voortdurende ritme van de seizoenen tot uitdrukking, waardoor een gevoel van nostalgie en waardering voor de natuurlijke cyclus wordt opgeroepen.
