In "Aan de waterkant" vangt Ton Schulten de serene schoonheid van een landschap aan het water. De harmonieuze kleuren en de kenmerkende mozaïekachtige compositie nodigen de toeschouwer uit om de rust en stilte van de natuur te ervaren. De reflectie van het licht op het wateroppervlak en de subtiele overgang van tinten creëren een bijna meditatieve sfeer, waardoor men zich verbonden voelt met de omgeving.
